مطالعه تأثیر نانوذرات اکسیدآهن بر رشد و فیزیولوژی گیاه پریوش (catharanthus roseus)

نانومواد به عنوان یکی از مهم ترین ابتکارات علم جدید درنظر گرفته می شوند. خاص بودن نانومواد به دلیل خواص فیزیکی ثابت و پایدار آن ها است که به شدت به اندازه ی آن ها وابسته است که این اندازه از 1 تا 100 نانومتر متغیر است. این خواص به میزان زیادی به سطح بزرگ و محلولیت بالای آن ها وابسته است، به همین علت نانوذرات خیلی واکنش پذیر هستند. در بین همه ریز مغذی ها، گیاهان بیشترین نیاز را به آهن دارند. آهن بخش کاتالیزوری بسیاری از آنزیم های اکسیداسیون و احیا است و برای سنتر کلروفیل مورد نیاز است. در این مطالعه، نانو اکسیدآهن در شش غلظت مختلف (0، 5، 10، 20، 30 و 40 میکرومولار) و محیط غذایی هوگلند کامل به عنوان شاهد به مدت 70 روز به گیاه پریوش داده شد. نتایج نشان می دهد نانوذرات اکسیدآهن باعث افزایش معنی دار پارامترهای رشد، رنگیزه های فتوسنتزی، میزان پروتئین، آهن، پتاسیم و فسفر در مقایسه با گیاهان کنترل شده است ولی هیچ اثری بر مقدار پرولین، سدیم، مقدار آنتی اکسیدان ها و تراکم روزنه برگ نداشته است. بیشترین مقدار پارامترهای رشد در سطح ?m 30 نانوذرات اکسیدآهن بدست آمد و کمترین مقدار این پارامترها در سطح ?m0 نانوذرات اکسیدآهن بدست آمد. بیشترین مقدار پرولین، فعالیت آنتی اکسیدانتی و آلکالوئید در سطح?m 0 نانوذرات اکسیدآهن سنجش گردید. لازم به ذکر است که میزان آنتی اکسیدان ها و پرولین در غلظتm ?0 آهن افزایش یافته است، از این رو این غلظت برای پریوش تنش محسوب می شود. افزایش سطح مخصوص نانوذرات اکسیدآهن بر فعالیت بیولوژیک و شیمیایی، حلالیت و جذب آهن بوسیله ریشه گیاهان اثرات مثبتی دارد. بنابراین استفاده از کود نانوذرات اکسیدآهن به دلیل کاهش اثرات مضری که کودهای شیمیایی در محیط دارند علاوه بر ارزان تر بودن آنها، پیشنهاد می شود